Archives par mot-clé : Juliusz Kossak

Adam MICKIEWICZ (1830) A LA MERE POLONAISE – Do Matki Polki

*




POESIE POLONAISE

Traduction – Texte Bilingue

Poésie Polonaise
Polish poetry
poezja polska

 

Adam MICKIEWICZ
1798 – 1855

Traduction Jacky Lavauzelle

Do Matki Polki

À la mère polonaise

*****

 

O matko Polko! gdy u syna twego
O mère Polonaise ! quand dans l’œil de ton fils
W źrenicach błyszczy genijuszu świetność,
Brille la splendeur du génie,
Jeśli mu patrzy z czoła dziecinnego
Se reflète sur son visage d’enfant
Dawnych Polaków duma i szlachetność;
La fière noblesse de ses ancêtres polonais ;

**

 

Jeśli rzuciwszy rówienników grono
S’il quitte ardemment ses compagnons
Do starca bieży, co mu dumy pieje,
C’est pour entendre du vieillard les orgueilleuses chansons,
Jeżeli słucha z głową pochyloną,
Il écoute pensif, tête baissée,
Kiedy mu przodków powiadają dzieje:
La grandeur des légendes passées :

 




O matko Polko! źle się twój syn bawi!
O mère Polonaise ! Prends garde à ta postérité !
Klęknij przed Matki Boleśnej obrazem
Agenouille-toi devant la Mère des Douleurs
I na miecz patrzaj, co Jej serce krwawi:
Regarde l’épée qui ensanglante son cœur :
Takim wróg piersi twe przeszyje razem!
Elle percera le tien d’une telle témérité !

**

Bo choć w pokoju zakwitnie świat cały,
Car, bien que la paix dans le monde fleurisse,
Choć się sprzymierzą rządy, ludy, zdania,
Bien que les nations et les peuples s’unissent
Syn twój wyzwany do boju bez chwały
Ton fils est destiné à des batailles sans gloire
I do męczeństwa… bez zmartwychpowstania.
Et … au martyr sans résurrection ni espoir.



Każże mu wcześnie w jaskinią samotną
Qu’il parte tôt dans une grotte solitaire
Iść na dumanie… zalegać rohoże,
Qu’il médite sans cesse… couché sur la terre,
Oddychać parą zgniłą i wilgotną
Respirant cet air humide et pourri
I z jadowitym gadem dzielić łoże.
Et avec le reptile venimeux partageant son lit.

**

Tam się nauczy pod ziemię kryć z gniewem
Il apprendra à terrer sa colère ineffable,
I być jak otchłań w myśli niedościgły;
A rendre comme l’abîme sa pensée insondable ;
Mową truć z cicha, jak zgniłym wyziewem,
Et distiller dans son discours le poison savamment ,
Postać mieć skromną jako wąż wystygły.
A attendre comme le froid serpent patiemment.






Nasz Odkupiciel, dzieckiem w Nazarecie,
Notre Rédempteur, un enfant de Nazareth,
Piastował krzyżyk, na którym świat zbawił.
Portait sa croix par laquelle le monde a été sauvé.
O Matko Polko! ja bym twoje dziecię
O Mère Polonaise ! N’amuse ton fils
Przyszłymi jego zabawkami bawił.
Qu’avec les jeux de ses futurs supplices.

**

Wcześnie mu ręce okręcaj łańcuchem,
Que ses mains à de lourdes chaînes se plissent,
Do taczkowego każ zaprzęgać woza,
Que son dos à la charge s’endurcisse,
By przed katowskim nie zbladnął obuchem
Que son front devant la hache ne pâlisse
Ani się spłonił na widok powroza;
Ni à la vue d’une corde ne rougisse ;

**




Bo on nie pójdzie, jak dawni rycerze,
Il ne chevauchera pas comme les anciens chevaliers,
Utkwić zwycięski krzyż w Jeruzalemie,
Pour que la victorieuse croix  se dresse à Jérusalem,
Albo jak świata nowego żołnierze
Ni comme les fantassins du tricolore emblème
Na wolność orać… krwią polewać ziemię.
Creuser un sillon et verser son sang … pour la liberté.

**

obrazie / image
Grigorija Miasojedowa

**

Wyzwanie przyszle mu szpieg nieznajomy,
D’abord, un espion étranger le défier viendra
Walkę z nim stoczy sąd krzywoprzysiężny,
Là, contre un tribunal parjure le combat continuera,
 A placem boju będzie dół kryjomy,
Puis, dans un cachot sous terre il moisira,
A wyrok o nim wyda wróg potężny.
Enfin, un ennemi puissant sa sentence prononcera.

**

Zwyciężonemu za pomnik grobowy
Vaincu, comme pierre tombale funèbre
Zostaną sucha drewna szubienicy,
Il trouvera sa  sèche potence en bois austère
Za całą sławę krótki płacz kobiécy
Une femme qui pleure comme seule gloire éphémère
I długie nocne rodaków rozmowy.
Et de ses compatriotes de longues conversations crépusculaires.

*

 




aquarelle Juliusz Kossak

Adam MICKIEWICZ
1830